Q&A Verhalenreis trauma

Na onze recente online ontmoeting rond het thema trauma, is het waardevol om de openstaande vragen en reflecties verder te verkennen. Deze Q&A is een uitnodiging om dat samen te doen. We hopen dat de antwoorden die we vandaag delen, bijdragen aan een dieper begrip en wellicht ook aan een gevoel van verbinding.

Is het mogelijk dat kinderen tijdens hun jeugd en in latere relaties onbewust op zoek gaan naar vervangende ouderfiguren zoals bijvoorbeeld met leerkrachten, ouders van vrienden of in volwassen partnerrelaties?

Er wordt vaak gedacht dat EMDR vooral effectief is bij enkelvoudige trauma's. Hoe zit dat precies? En wat zijn de mogelijkheden bij complex trauma?

Een aangrijpend aspect van kindertrauma is dat een kind mishandeling of verwaarlozing die het ervaart als 'normaal' kan gaan zien, zeker als er geen andere referentiekader is. Daarnaast kan angst om de situatie te verergeren, schaamte of angst voor de gevolgen, zeker binnen een migratiegemeenschap die mogelijk minder toegang heeft tot hulp van buitenaf, het kind belemmeren om hulp te zoeken. Hoe kan een kind in zo'n situatie zich eigenlijk verdedigen?

Is er een hulplijn voor kinderen? Om gewoon te babbelen? En op die manier op een indirecte manier hulp te krijgen?

De maatschappij lijkt zich meer zorgen te maken met materieel welzijn dan met emotioneel welzijn.

Geven jullie (huisvandeMens) ook dit soort lezingen op middelbare scholen? Ik denk dat dit een groot verschil kan maken voor sommige jongeren.

Komt er binnenkort nog een bespreking over dit soort onderwerpen?

---

We hopen dat de antwoorden jullie hebben geholpen om een dieper inzicht te krijgen in de complexiteit van trauma. Welke nieuwe gedachte of welk inzicht neem jij mee uit deze Q&A?

We moedigen jullie aan om hierover te blijven denken het het gesprek over trauma en herstel open te houden.