top of page

Hoe zit het met de feestvreugde?

Britt Ballings

12 okt 2022

Misschien liggen oplossingen niet direct voor de hand, maar organisatoren zijn creatieve mensen en hopelijk nemen ze de uitdaging aan om creatieve oplossingen te vinden. Meer helpende handen aantrekken, samenwerken, sponsoring …?

Alles hangt natuurlijk af van hoe de relatie is met de omgeving, de school, de ouders, … Sowieso: in een van de volgende nummers van Flamboyant deel ik graag enkele tips, en uiteraard kom ik, indien mogelijk, naar jullie Feesten in 2023. Ik kijk er al naar uit om er volgend jaar opnieuw een uitgebreid Feestenverslag over te schrijven. Dit jaar kan ik alleen een verslag van het Open Lentefeest geven, een

Feest waar ik van het begin tot het einde aan meewerk. Het Feest wordt niet in de klas voorbereid, maar tijdens twee voorbereidende namiddagen.


Een feest voor wie nergens anders terechtkan


Op 11 juni ging eindelijk weer ons Open Lentefeest door, deze keer in zaal Solleveld in Dilbeek. Dit Feest

werd enkele jaren geleden in het leven geroepen door de huizenvandeMens Halle en Vilvoorde, samen met het kersverse feestcomité van het Humanistisch Verbond: “Feest je mee in Vébé?”

Kinderen die om de een of andere reden niet kunnen of mogen deelnemen aan een van de bestaande Lentefeesten, krijgen hier de kans om dit overgangsritueel samen met hun ouders, familie en vrienden te vieren. Elke leerkracht NCZ mag zelf beslissen om al dan niet Feesten te organiseren.

Doet de leerkracht het niet, dan is het voor leerlingen vaak praktisch onmogelijk om aan te sluiten bij een bestaand Feest. Ook als een leerkracht vertrekt, is er voor de nieuwe leerkracht vaak geen tijd om reeds geplande festiviteiten over te nemen of er nog nieuwe te bedenken. Daarnaast zijn er soms ook kinderen uit het vrij onderwijs die willen deelnemen aan het Feest. Ze zitten misschien om louter praktische redenen op een vrije school. Of het gebeurt ook dat een van de ouders gelovig

is, maar ze het kind vrijzinnige overgangsplechtigheden willen laten beleven.

De ouders van kinderen die deelnemen aan dit vrijzinnig feest, maken dus steeds een bewuste keuze. Het is niet gewoon een evidentie omdat hun kind zedenleer volgt. Dat engagement geeft ons, als organisatoren van het Open Lentefeest, extra voldoening. Niet onbelangrijk: deelname aan de Open Feesten (hopelijk volgend jaar een Lentefeest én een Feest Vrijzinnige Jeugd) kan enkel als er geen enkele andere mogelijkheid is om deel te nemen aan een reeds bestaand Feest.


 

In Flamboyant van juli/augustus/september 2018 plaatste ik een enquête. Daarin stelde ik onder andere deze vraag: ‘Als kinderen op een vrije school zitten of een ander levensbeschouwelijk vak volgen dan NCZ, maar zij of (een van) hun ouders willen een Vrijzinnig Feest, en na een voorbereidend gesprek blijkt hun motivatie overtuigend, wat moeten zij dan doen?’ Dit was het resultaat:

• 2,2% vond ‘dat ze toch maar hun communie moeten doen’

• 17,8% koos voor ‘thuis een individueel Feest met een eigen invulling’

• 35,6% vond ‘thuis een individueel Feest met professionele vrijzinnig-humanistische invulling en ondersteuning’ de beste optie

• 44,4% wilde dat ze ‘samen met andere kinderen die om welke reden dan ook niet kunnen deelnemen aan een bestaand Feest, deel kunnen uitmaken van een gezamenlijk Feest met professionele vrijzinnighumanistische ondersteuning’

De meeste respondenten waren toen dus al pro

Open Lentefeest!


 

Hartverwarmend Open Lentefeest 2022



Maar nu terug naar het Open Lentefeest van dit jaar! Op de twee voorbereidende woensdagnamiddagen werden er allerlei activiteiten georganiseerd met de kinderen onder

begeleiding van een onnavolgbare Kristel Zenner, leerkracht NCZ op rust. Ondertussen maakte ik foto’s en schreven twee ijverige consulenten zoveel mogelijk informatie op van de elf deelnemertjes.


Er werd met de kinderen gefilosofeerd over de betekenis van zedenleer en de fakkel, en over wat vrijzinnigheid is. Maar er werden ook nog een aantal praktische opdrachtjes uitgevoerd.

Tijdens zo’n activiteiten komen de tongen immers los. Dan overwinnen zelfs de stilste kinderen hun schroom en worden er nieuwe vriendjes gemaakt.


De kinderen maakten bijvoorbeeld een ‘IK’-lint. Daarvoor knipten ze afbeeldingen die ze leuk vonden uit tijdschriften en kleefden die op een kleurrijk lint als zelfportret. Ze speelden een ‘voetjesspel’: in een bewaardoosje verzamelden ze voetjes voor alle dingen die ze nu al kunnen. Ze plantten

zonnebloemzaadjes waarvoor ze zelf goed moesten zorgen, zodat er tegen het Feest een plantje uit zou groeien. Ze versierden hun eigen juten schoudertas. En ze maakten een mooi versierd hartje in klei waarin een theelichtje gezet kan worden. Zo gaven ze de schoonheid, het licht en de kracht van

de fakkel door aan hun familie. Dat deden ze ook door op het Feest een zelfgemaakte vuurbal naar hun familie te gooien.

En ze pimpten een mooie fotokader als geschenk voor hun ouders.


De ouders hadden ook een bijzonder geschenk: een boekje waarin familie en vrienden wensen konden schrijven voor hun nietsvermoedende Feesteling. Kinderen en ouders verrasten elkaar met hun cadeaus op het Feest zelf.


Het Feest werd ‘gehost’ door Kristel. Zij filosofeerde opnieuw met de kinderen op het podium en er werden montages getoond van de foto’s die we namen tijdens de workshops.

Er was een filmpje met foto’s en tekst over elk van de kinderen en ook zo’n filmpje over de workshops. Ook het filmpje over Vrijzinnig-Humanisme van deMens.nu passeerde de revue.


De kinderen zongen en dansten met overgave op het nummer ‘Ge zijt wie ge zijt’ van de Mestkever. Na de gebruikelijke naamafroeping met de cadeautjes, was er een gezellige buitenreceptie, bereid en aangeboden door onze meter Chantal Jacobs, compleet met springkasteel. En voor wie dat

wilde, was er ook nog een leuke photobooth. Na afloop niets dan blije gezichten en mooie complimenten.

Daar doen we het volgend jaar opnieuw voor!

bottom of page